Peru, het land van avontuur - Huachachina

Nou.... dit wordt me een verhaal hoor. Renee Kruf heeft weer wat meegemaakt in het kader van avontuur!

Een aantal dagen geleden (ik ben de dagen kwijt...) zijn we vanuit Mancora vertrokken naar Huachachina. Een busreis van eerst 18 uur naar Lima, om daar vervolgens over te stappen op een bus naar Ica, vlakbij Huachachina. 

De rit ging best lekker! Eigenlijk was het gewoon nog luxer dan ons vliegtuig op de heenreis! We hadden een eigen tv-tje met zelfs engels sprekende films erop. Na 2 films was ik er wel klaar mee (ik zit tenslotte in een bus) dus was het tijd voor mijn schoonheidsslaapje. Oordoppies in, slaapmaskertje voor en heng heng! Of toch niet? Nee.... uitgerekend ik zat op dezelfde rij als de grootste snurker van de bus. Om het voor ons nog mooier te maken dacht de vrouw van deze fantastische vent een 2e snurkstem eronder te zetten. Heel aanstekelijk werkt het, want nog geen 10 minuten later dacht de man achter mij: DAT KAN IK OOK!! Top... ik heb ieder uur voorbij zien kruipen. sochtends nog maar een filmpje op gezet, je moet wat. 

Om half 11 arriveerde we eindelijk in Lima! Omdat iedereen die daar geweest is ons zei dat je er zsm weer weg moest, hebben we de eerste beste bus naar Ica geboekt. Again, nog eens 4,5 uur. Om zo´n lange busrit af te maken moet je natuurlijk nog ff last van je darmen krijgen... CHECK! Om 19u in Ica en zsm een taxi gepakt naar Huacachina. We hadden daar dit keer geen hostel vastgelegd, maar Olse en ook Sylvie vanuit Nederland, gaven ons de tip om naar Banana Adventures te gaan. Een leuk backpackershostel. TOP! Hadden nog plek ook! Daar onze spullen gedropt en even wat gegeten. Ik kon echt niet meer om 21u dus op tijd naar bed gegaan.

De volgende ochtend werd een ochtend om nooit meer te vergeten. Ik, nog wat slaperig, naar de wc. Kom ik terug... krijg ik toch een jeuk aanval!!! Niet te zuinig. In me oren, toen over me hele lichaam. Damn, kreeg ook bijna geen lucht meer. Dit maar niet tegen Misja gezegd, omdat als ik het uit zou spreken, ik in paniek zou raken. Dus een koude douche genomen. Pff... iets meer adem, dat was wel heel erg fijn. Maar die jeuk, ongelofelijk. Sta ik daar in me ondergoed zegt Misja, ´Renee, je hebt echt overal bultjes´... en ja hoor. me hele lichaam was covered with it. Allemaal bultjes, blaasjes en wat nog meer. Oke, dit is niet goed. Wij de tuctuc gepakt naar Ica. De vriendelijke vriend heeft ons precies voor het ziekenhuis afgezet. Dus wij daar naar binnen. Misja met haar Spaans, ik met me hints-talent uitgebeeld wat er aan de hand was. Ohhhh we moesten ff naar de spoedeisende hulp. Prima. Gelukkig was daar een vrouwtje wat goed engels sprak en waar ik haarfijn kon uitleggen wat er aan de hand was. Zij liep ook mee naar meneer de dokter. Bloeddruk meten, longen luisteren. Nou Renee Kruf, je moet even aan het infuus! AAN HET INFUUS? IN PERU? Dat durf ik niet. Je weet niet wat ze met die naalden doen.... godver, wat heb ik nou weer aan me broek hangen. Ik nog gevraagd om pillen.. nee nee, meneer de dokter zei dat ik echt eerst een infuus moest met anti allergie stuff erin. Wij dat infuus opgehaald bij de apotheek in het ziekenhuis. Bleek alles keurig steriel verpakt te zijn in iets wat vanuit Duitsland kwam. Oke, dat vertrouw ik wel. Mevrouw de zuster vroeg me even achter de balie plaats te nemen, jast een naald in me hand en ik kon vervolgens op een stoel tussen nog 2 infuuspatientjes gaan zitten. Halverwege werd ik nog even verplaatst in rolstoel en werd ik in de gang geplaatst (fotos volgen). Na 20min was ik klaar en kon ik weer naar meneer de dokter. Die gaf me nog wat pillen mee en de volgende mededeling, 5 dagen geen vis, vlees of fast food!!! Oh, EN GEEN ALCOHOL! Welkom to Huacachina... nou, ga ik maar eens een paar dagen vegetarisch door het leven. Geloof me, bevalt me niet heel goed hahaha.

Een avontuur rijker (Peru is tenslotte het land van avontuur) maar weer terug gegaan. Chill aan gedaan in de middag want ik was wel moe en suf. Maar alle jeuk en bultjes waren met de noorderzon vertrokken. Dikke prima!

Omdat ik van meerdere avonturen op een dag hou, zijn we savonds gaan sandboarden in de sanddunes van Huacachina. Eerst met de buggy omhoog en dan.... wow.... niet te beschrijven. Denk ook niet dat de natuur me ooit zo geraakt heeft. Kan me de Sahara in Marokko nog herinneren wat adembenemend was... maar dit... oh my. Oke, even de iets minder stoere Renee, ik had gewoon tranen in me ogen. Iedereen moet dit ooit zien in zijn leven! 

Het sandboarden was heel gaaf. We mochten alleen niet staan ivm een aantal ongelukken die zijn gebeurd afgelopen maand. Dus het was zittend en bij de laatste 4 met het hoofd naar beneden, op je buik, heng heng naar beneden! TE gaaf! Gelukkig alleen wat schaafwonden, dus dit avontuur toch zeker met een 9+ afgerond.

Op de 2e dag in Huacachina hebben we de wine-tour gedaan op aanraden van Olse en Ruben. Ik nog met me allergie pillen op zak, toch maar op tour gegaan. Eerst werd ons uitgelegd waar ze de Peruaanse wijn genaamd Pisco maken, en hoe ze dat precies doen. Daarna moesten we ze even proeven. Oei, best lekker. Nog even een souvenir binnen gehaald en toen naar de volgende pisco-tent. Hier mochten we onbeperkt proeven. Pisco´s van 4,5%, tot Pisco van 45% alcohol. Juist. Super leuk in zo´n kelder. Ook leuk om te zien dat iedereen na een paar pisco met elkaar gaat praten. Zo raakte wij aan de praat met 2 gasten en een meisje uit Australie. Beste lol gehad! Als je dan uit zo´n kelder loopt... de zon in.... je kan voorstellen wat het met je doet. Het is hier ongeveer 35 graden (als het niet warmer is) en die zon zorgde ervoor dat die pisco zo BAM insloeg. Laat ik dan ook net geeindigd zijn met de pisco van 45%. Toen ineens een stemmetje van de dokter in me hoofd; NO ALCOHOL. Dat stemmetje komt nooit van te voren, jammer is dat!

´savonds een heerlijke bbq gehad, voor mij wel vegetarisch, maar met biertje, en op tijd naar bed.

Vandaag, onze laatste dag hier, moesten we vroeg op, 6u, omdat we naar Islas de Balletas gingen. Een eiland voor de kust van Peru. En wauw.... wat was dat mooi. Zeeleeuwen, pinguins, allerlei soorten vogels leefde daar. Veel pelikanen ook hier, echt mega beesten eigenlijk. Om half 1 terug in ons hostel. 

Ik ben nu eindelijk bij met me blog. We zitten op dit moment nog in Huacachina en verlaten vanavond dit prachtige stukje Peru om het avontuur in Arequipa te gaan beleven. Daar gaan we een 2-daagse tocht doen op zoek naar condors. Mijn volgende blog zal dus weer even duren!

Thanks nogmaals voor alle reacties. Ik blijk zelfs een fan te hebben... he pap? Dikke kus vanuit Peru!